17 april 2019
“Ik vind dat geen mooie plant”, is een reactie die ik wel eens hoor als ik een beplantingsplan laat zien. Of: “Ik hou echt niet van geel”. Soms vindt iemand een plant foeilelijk. Ik vind dat gemeen. Het is niet aardig om een plant zo af te maken, puur en alleen vanwege het uiterlijk. “Gelukkig zitten ze er nu niet bij” denk ik dan. Want als ze het zouden horen, dan bloeien ze misschien veel minder uitbundig dit jaar, of kwijnen ze weg doordat ze niet meer boven het maaiveld uit durven te komen.
Kom maar in mijn tuin Gele Tulp, Ik vind je wel mooi zoals je bent. Laat ze maar lachen om je veel te grote bloembladen die als flaporen op een dun lijfje staan, ik vind ze wel leuk, het hoort zó bij je!
Lelijke planten bestaan niet. Een plant ziet er zo uit omdat het op die manier het beste functioneert in het ecologische geheel. Om aantrekkelijk te zijn voor bepaalde insecten of om juist niet op te vallen voor weer andere dieren. Die plant doet dat allemaal niet voor jou maar voor zichzelf, denk daar maar eens over na!
Nee, lelijke planten bestaan niet, lelijk toepassen van planten dat dan weer wel. Overkomt zelfs mij als vakman wel eens. Niets menselijks is mij vreemd. Eigenlijk is dat juist extra leuk, het maakt het echt. Zoals live muziek leuker is dan digitaal. De spanning van het onverwachte en onvolmaakte maakt het boeiend. Maar doorgaans doe ik mijn best elke plant perfect tot zijn of haar recht te laten komen. Soms lukt dat.
Wilco Boksebeld
Bladgoud-tuinen